Stedenbouwkundig erfgoed: maak van de Havenlaan een beschermd document
Posted on | november 7, 2013 | No Comments
300 platanen aan weerszijden zijn gered. We hebben er hard voor gevochten. Maar Mobiel Brussel lijkt niet gehaast om de omgehakte bomen door jonge boompjes te vervangen. En daar zijn ze weer met hun plan om deze honderdjarige laan met asfalt te bestraten en de 1.500.000 degelijke (ambachtelijk geproduceerde) kasseien eruit te gooien. Het APKP wil dat deze getuige van ons industrieel erfgoed uit de havenzone voor goed wordt beschermd. Dit is een kwestie van respect, van cultureel patrimonium, van schoonheid en van … werkgelegenheid.
De Havenlaan is een industriële laan die loopt door het havengebied, ontworpen in 1903 om de kaaien en de merkwaardige site van Thurn en Taxis te bedienen. Ze werd aangelegd met het oog op zeer druk, zwaar en langzaam verkeer. Met een lengte van 1600 m en een breedte van 30 m respecteert de laan de klassieke verhoudingen (1/5 – 3/5 – 1/5): twee stoepen van elk 6 m breed, een boord met 300 platanen en een 18 m brede steenweg van anderhalf miljoen kasseien in porfier. Ondanks het gebrek aan onderhoud heeft de laan de tijd doorstaan. Het is de laatste authentieke laan in een havengebied die België nog rijk is.
De technische mogelijkheden om de laan te renoveren bestaan, al zijn de regels van de kunst van het bestraten met harde kasseien op zand aan het verdwijnen (vandaag geeft de overheid er de voorkeur aan kasseien in cement te verdrinken: minder stevig, maar je doet er niet te lang over en het maakt hergebruik van de kasseien onmogelijk). Het is een enorm voordeel van deze traditionele bestrating dat kasseien van porfier – een zeer harde Belgische rotssteen – onbeperkt opnieuw gebruikt kunnen worden. Ze moeten wel om de twintig jaar opnieuw omhooggewerkt worden (maar opnieuw asfalteren moet aan een hogere frequentie gebeuren). En laat ons niet vergeten dat de ecologische voetafdruk van traditionele bestrating op zand ook veel kleiner is. Een steenweg als de Havenlaan heraanleggen met kasseien verschaft 9 maanden werk aan 10 kasseileggers, of € 600.000 aan lonen om de twintig jaar. Het is nu het moment voor Mobiel Brussel om de nodige ervaring op te bouwen in deze vorm van bestrating, waar het nu niet over beschikt, meteen de reden waarom het absoluut wil asfalteren.
In deze sector van de stad is ook helemaal geen snelle verkeersader meer nodig: op 200 meter afstand loopt al een parallelweg van 2 x 2 rijstroken, de Groenlaan.
Omdat het over een industriële laan gaat, heeft het behoud van de kasseien ook het voordeel het doorgaande verkeer te vertragen, wat dan weer het langzaam manoeuvreren veiliger maakt voor de vrachtwagens. Wel iets heel anders dan de oplossing die Mobiel Brussel naar voren schuift. Zij stellen radarcontroles voor en boetes voor overdreven snelheid (als het kwaad dus al is geschied). Overdreven snelheid die ze wel eerst zelf hebben aangemoedigd door de steenweg van asfalt te voorzien.
Renoveren in plaats van uitbreken getuigt ook van respect voor het werk en de moeite van de arbeiders die nu zo’n goede eeuw geleden deze kasseien hebben gelegd. En het is ook respect voor een belangrijk aspect van het cultureel erfgoed van Brussel, voor een knowhow die we beter zouden erkennen en waar we trots op mogen zijn.
Hoog tijd dus dat we ophouden met het vernietigen van de typische charme van Brussel. Een charme die trouwens best te verenigen is met comfortabele fietspaden en stoepen voor de voetgangers.
Download de tweetalige flyer in pdf-formaat (484Kb)
Comments
Leave a Reply
Tract
Agissez – Handel nu!
Citaten