Dat beton, vol misprijzen voor de arbeiderscultuur…
De Havenlaan waar de opeenvolgende Brusselse gewestregeringen al sinds 2008 beton willen gieten, tot nu toe gered dankzij volksverzet en met een beetje hulp van Justitie, komt opnieuw in het nieuws. Het nieuwe plan zit vol valkuilen en zaait verdeeldheid onder de Brusselaars: meer bomen, bredere fietspaden, maar nog steeds een betonnen stadsautostrade met 4 baanvakken die in Brussel voorgoed het uitzicht zal verminken van de laatste laan met echte kasseien, al meer dan 50 jaar verwaarloos en geofferd op het altaar van een bepaalde opvatting van moderniteit.
De Haven – Dokwerkers op het Monument van de Arbeid van Constantin Meunier
Het moet snel gaan! Met de auto of op de fiets! En zo stil mogelijk! Kasseien maken namelijk lawaai en dat stoort de nieuwe bewoners van de Up-site woontoren! En die bouwpromotoren gaan dus helemaal niet akkoord dat die kasseien behouden blijven…
Brussel staat bijzonder zwak ten opzichte van speculanten … Onze elites, niet in staat verder te kijken dan een enkele legislatuur, maken telkens opnieuw dezelfde fouten uit het verleden. Gevolg is dat al menig pareltje van Brusselse stadscultuur verdwenen is … Wie weet nog dat elke kassei die ze vandaag weghalen, in één trek het geduldige werk wegveegt van de steenkapper die deze straatsteen met de hand op maat heeft gekapt? Wie beseft dat het nog wat meer kracht bijzet aan betonboeren die door hun niet aflatend lobbywerk maken dat speculanten steeds meer (niet herverdeelde) winst binnenrijven voor minder werk? De Havenlaan betonneren is toestemming geven voor een massale transfer van overheidsgeld, weg uit de handen van Brusselse arbeiders die – eventueel georganiseerd in een coöperatieve – perfect in staat zouden zijn de Brusselse openbare wegen te onderhouden. Via deze transfer verdwijnt het in de portefeuille van anonieme aandeelhouders die slechts in één ding geïnteresseerd zijn, namelijk koste wat het kost steeds weer opnieuw meer winst maken, terwijl de wijkbewoners in de volkswijken creperen in armoede …
Het gevecht om de Havenlaan is een sociale strijd, ingebed in een cultuur die de plaatselijke werkgelegenheid bevordert. Een ecologische strijd voor een duurzaam milieu die de voorkeur geeft aan onderhoud boven verspilling van natuurlijke bronnen en middelen. Een culturele strijd die ons aanzet te leren uit de fouten uit het verleden.
De Havenlaan, ons Volkshuis!
Tract
Agissez – Handel nu!
Citaten