Havenlaan

300 platanen op het nippertje gered, 1.500.000 kasseien dreigen te verdwijnen

Heraanleg van de Havenlaan : van paradigma veranderen

Posted on | juli 7, 2011 | No Comments

Indien u niet gelooft in de dreiging van de opwarming van het klimaat, of in de uitputting van fossiele brandstofbronnen, stopt u dan maar direct met lezen, want wat volgt mag dan wel onthutsend zijn, het is ook een lange tekst. Lang, omdat er geen eenvoudige antwoorden zijn voor complexe problemen. Niet gecompliceerd, maar complex, in de zin van veelvormig en onderling samenhangend.

Patrimonium

Ons protest gaat uit van het standpunt van de estheet, van het standpunt van de historicus, kortom, van het standpunt van de liefhebber van het stedelijk erfgoed. De Havenlaan is een lange geplaveide laan, omzoomd met platanen; de laatste van haar soort in Brussel. Als getuige van de XIXde eeuw structureert ze op essentiële wijze de industriële havensite van Thurn & Taxis, waar het Maritiemstation, het Koninklijke Stapelhuis, het kanaal en de laan zelf als één geheel zijn ontworpen.

Wij bewonderen de vindingrijkheid die aan de dag is gelegd bij haar creatie, alsook haar omvang en grootsheid. We koesteren en respecteren de vakkennis en het werk die erin besloten liggen. We eren de ambachtsman en de ingenieur: mooi werk! We willen ons het hard labeur dat de aanleg van de laan heeft geëist in herinnering houden. We betreuren het gebrek aan onderhoud dat tot haar huidige staat heeft geleid.

Niet-hernieuwbare bronnen

We zetten onze bedenking verder vanuit het oogpunt van de chemicus. We weten momenteel dat de fossiele energiebronnen langzamerhand uitgeput raken (of beter gezegd: we willen dit liever niet weten). Het blijven opbranden van petroleum in plaats van ze te transformeren via de petrochemie is waanzin. We zijn goed op weg om onze kleinkinderen de nuttige toepassingen van deze industrie te ontzeggen (plastics, solventen, harsen, synthethische vezels, rubber, detergenten, adhesieven, medicamenten,…). We kunnen niet tegelijk spreken over energiebesparing, en het gebruik van de personenwagen blijven aanmoedigen. We kunnen niet blijven doen alsof petroleum een oneindig voorradig goed is. We willen de kasseien van de Havenlaan behouden omdat ze automobilisten verplichten hun snelheid te minderen. Maken ze het gebruik van de personenwagen oncomfortabel? Perfect! Laat ons stoppen met investeren in infrastructuur die de auto genegen is. Laat ons ophouden te doen wat we al sinds 1960 doen (toen we de VS wilden imiteren) : onze steden lelijk maken en steeds meer plaats geven aan de wagen.

Volledige tewerkstelling

Vervolgens denken we aan de algemene welvaart. We denken aan Marcus Aurelius die zei “Laat mij het plezier mijn volk te voeden.” We willen meer handarbeid voor laaggeschoolden (hieraan is een schrijnend gebrek in Brussel, en dit vormt tegelijk één van de redenen voor de onveiligheidsproblemen in de armere buurten). We zouden graag zien dat het geld wordt besteed aan het uitkeren van lonen aan arbeiders en kasseileggers. Dit geld vloeit vervolgens terug in het economische circuit, wat de algemene welvaart bevordert.

De publieke ruimte is zeer slecht onderhouden : men geeft vrij spel aan de verloedering, en tenslotte stelt men vast dat alles opnieuw moet worden aangelegd. We willen meer investeringen zien in onderhoud en reparaties dan in de complete heraanleg van infrastructuur. We willen stedelijke projecten zien ontstaan met een hoge intensiteit aan manueel werk en een laag energieverbruik.

Het plezier van de stad

Vervolgens vragen we ons af waarom het nodig is om ons de hoge bomen te ontnemen. Wanneer men het geluk heeft zulke grote bomen te bezitten, dan vrijwaart men die, zelfs al staan sommigen een beetje scheef. Waarom kunnen die platanen niet op individuele basis worden beheerd, en zonodig per stuk worden vervangen als dat nodig blijkt?

Indien men ze nu omhakt, dan zullen we 30 tot 40 jaar moeten wachten alvorens de nieuwe bomen dezelfde omvang zullen hebben. 30 tot 40 jaar wachten alvorens hun schaduw ons opnieuw zal beschermen tegen de zon, 30 tot 40 jaar tot ze ons opnieuw zullen beschutten voor een plotse bui.

Waterbeheer

Grote delen van de Thurn & Taxis site zullen waterondoorlaatbaar worden gemaakt, wat de hoeveelheid aflopend water zal doen toenemen. Laat ons profiteren van de renovatiewerken aan de Havenlaan om een gescheiden waterafvoersysteem te installeren voor regen- en afvalwater. Het project dat men ons wil opdringen houdt geen rekening met verantwoord waterbeheer.

Veranderen van tijdperk

We bevinden ons niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperk. Wij willen een heraanleg die omkeerbaar is, en die we niet opleggen aan toekomstige generaties. Kasseien zijn oneindig herbruikbaar. Als dit project (uit 2005) realiteit wordt, dan zitten we binnen vijftien jaar met een weg gemaakt van 50 cm beton, waarvan 22 cm gewapend, compleet nutteloos, maar slechts moeilijk te verwijderen met mechanische middelen aangedreven door petroleum aan 250$ het vat (prijs 2025). Zonder rekening te houden met het feit dat alleen al het aanmaken van al dat beton ons 20 miljoen kWu zal hebben gekost : het equivalent van het verbruik aan verwarming van een appartement over een periode van duizend jaar.

Comments

Leave a Reply





*